Tarihçe

 Ordu ilinin Büyükşehir olması ile beraber Alan köyümüzün de statüsü Mahalle olarak değişmiş ve belde belediyesinin bir köyü olmaktan çıkmıştır.  Alan mahallemizin kuruluşuna ait kesin bir tarih söylemek mümkün değildir. Ancak; Köye ilk gelen Tekeş Oğulları, Kara Hüseyin, Hayta Katlaman, Çortaoğulları, Süleyman ve Kara Oğulları adlı aileleri Tokat ilinin Erbaa ilçesine bağlı Gümüşalan (Mürüs) köyünün alan içi mahallesinden geldikleri rivayet edilir. Bundan dolayı köyün adına “ALAN” denilmiştir. Daha sonra komşu köylerden gelen aileler olmuştur.

Bunlardan, Kesimoğulları ilçenin Dağyolu köyünden, Çerezler; Yolbaşı köyünden (Kömran), Kestekler; Kuşçulu köyünden, Kara Baltaoğulları; Meyveliden ve bazı ailelerde Kuzköy beldesinden gelip yerleşmişlerdir.
Aslında Alan köyü toprakları üzerinde yaşamın izleri çok eskilere dayanır. Tarihi yapı ve özelliği ile bugün dahi sanatsal yapısını tabiatın bütün olaylarına karşı muhafaza eden kevgir kalesi bu köy topraklarının güneyinde yer alır. Kevgir kalesi, idari yönden Erbaa ilçesi toprakları içinde kalıyorsa da Alan köyü topraklarına girmiş vaziyette yer altı tüneli ile de alan köyü topraklarına bağlı olduğu rivayetler arasındadır. Burada yapılan bilinç kazı ve tahribatlar sonucu eski özelliğini kaybeden kale, turizm yönünden ele alınıp korunmaya değer bir yerdir. Kale ile ilgili geniş bilgi kevgir kalesi kısmında bulunmaktadır. Kevgir kalesi ile yakın irtibatı olan bu mahalleye “Kevgir Mahallesi” denilmiştir.

COĞRAFİ DURUMU

Alan, ilçe topraklarının güney batısına düşer. Kuzey ve batısı; Seferli köyü toprakları, Doğusu; Ortabölme köyü toprakları, Güneyi; Tifi Çayının devamı olan Kevgir Çayı ile çevrilidir. Bu çay aynı zamanda Erbaa toprakları ile olan sınırı da olmuştur. Yeryüzü şekilleri bakımından engebeli bir yapıya sahiptir. Köy iki yüksek tepe arasında kurulmuştur. Bu yönü ile bir vadiyi andırır. Köyün kuzey kesiminde yer alan Hıdrellez Tepesi 1394 m. Yüksekliğe sahiptir. Bunu Boztepe izler. Köyün güneyinden geçen Tifi çayı (Kevgir Çayı) ile kuzeyinden akan Hanyanı Deresi Başlıca akarsularıdır. Kevgir Çayında sazan balığı yetişmektedir. Bu çayın Alan ve Seferli toprakları bölümünde ikinci bir baraj göleti yapılması çalışmaları vardır. Bu baraj yapıldığı zaman burada küçük bir gölet oluşmuş olacaktır.

Kış ayları genelde karlı yaz ayları kurak geçen bir iklime sahiptir. Sis olaylarına en çok sahne olan yörede ilginç bir iklim olayı yaşanır. Yaz ve kış ayları Tifi çayı vadisine ve bazı zaman Hıdrellez tepesine çöken sis ve duman olayları tüm yöreye gelecek hava olayları hakkın da sanki bir meteoroloji vazifesi görür. Bazı yaşlıların tecrübeleri bu olaylardan iklim ve hava durumu hakkında bilgi verir. En çok yağışı ilk ve son bahar ayların da alır. Yöre Kuzey ve Güney rüzgarlara açıktır. Çevrede dağınık bir yerleşim vardır. Bu yerleşim nedeni ile bazı hizmetler zamanında getirilememiştir. Evler ahşap yapı ile yapılmıştır. Alan köyü, Bor, Karayar, Asunşahı, Çayırbaşı Kevgir mahallelerinden meydana gelen 155 hane ve 201 ailenin barındığı bir köydür.  1990 yılındaki yapılan genel nüfus sayımına göre 482 Kadın, 374  Erkek olmak üzere toplam 856 kişilik  bir nüfusa sahiptir.

ULAŞIM VE HABERLEŞME DURUMU

Alan köyü ilçe merkezine 28 Km. uzaklıktadır. Stabilize ve Tesviyeli bir toprak yola sahiptir. Akkuş ilçe merkezinden Kargı köyü, oradan Erbaa ilçe topraklarına bağlanacak olan kara yolu güzergahı üzerinde bulunmaktadır. Önceleri ulaşım güçlülüğü çeken Alan köylüleri, bu gurup yolu yapıldığı zaman rahat bir ulaşıma kavuşacaklardır.
Alan köyünün ayrıca Seferli köyü ile Salman Beldesine stabilize yol bağlantıları vardır. Civar köylere yapılan minibüs seferleri ile ulaşım yapıla bilir. Alan köyü, elektriğe kavuşmuş olup her türlü Radyo ve Televizyon yayınlarına almaktadır. Köy otomatik Telefona bağlanmıştır.

SAĞLIK DURUMU

1960-65 yıllarında sıtma hastalığı görülmüştür. Ölüm olayları basit hastalık ve ecel neticesi olmaktadır. Halkın genel sağlığını ilgilendiren batıl bir inanış yoktur. Halk doktorun varlığını inanır. Hastalık anında en yakın bir sağlık kuruluşuna giderek muayene ve tedavi olmaya çalışılır.

Daha önceleri kumar ve içki gibi sağlığı hozan alışkanlıklar olmuş ise de son yıllarda gerek eğitim gerekse de köy büyüklerinin almış oldukları ortak kararla bu kötü alışkanlıkları kaldırmışlardır. Böylece düğün ve eğlence içilen alkollü içkiler artık içilmemektedir. Önceleri köyde sağlık ocağı ve ebe yoktu. İlçe merkezine ulaşımda zorluk çekildiği için çocuk doğumları ehliyetsiz koy ebeler tarafından yapılmış ve bu durum sakatlıklara yol açmıştır. Devlet tarafından 1990 yılında Alan’a komşu olsa seferli köyünde yapılan sağlık evi ve burada görevlendirilen ebe sayesinde bu güçlüğün büyük bir bölümü ortadan kalkmıştır.

SOSYAL VE KÜLTÜREL DURUMU

Alan köyü halkı beşeri ilişkiler yönünde her geçen yıl ileriye gitmektedir. Köyde bir okul ve bir cami vardır. Bunlar köyün Sosyal ve Kültürel yönden gelişip kalkınmasına yardımcı olmaktadır. Köye İlkokul 1965 yılında açılmıştır. 1960 yılına kadar buradan 81 Kız, 220 Erkek olmak üzere toplam 301 kişi mezun etmiştir. Mezun ettiği Öğrencilerin içinden iki öğretmen ve bir hava astsubayı yetişmiştir. Son yıllarda Orta ve Liseye devam edenlerin sayısı ise 15-20 arasındadır değişmektedir. Halkın ekonomik yönden zayıflığı ve yakın civarda orta dereceli bir okulun de bulunmaması nedeniyle İlkokuldan mezun olan çocuklar ileri bir öğrenim görme imkanın dan yoksundurlar, Hatta ileri öğrenim için zorlananlara devlet imkanları ölçüsünde yardımcı olarak Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı vasıtası ile desteklenmektedir.

Önceki yıllarda eğitim ve öğretime ilgi az iken son yıllarda okullara devam ve öğrenim görmeye karşı ilgi artmış ve en az bir Ortaokul mezunu olma ortak bir görüş haline getirilmiştir. Eğitim ve Öğretim kurumlarının dışında Sosyal ve Kültürel kuruluşlar yoktur. Köyde iki adet kahvehane ve bir adet bakkaliye dükkanı vardır. Köyde eğlence yerleri, okuma odaları olmadığı için halk boş zamanlarını tarla ve bahçe işlerinde ve evinde, zaman bulursa da kahvehanelerde geçirmektedir. Boş zamanların değerlendirilmesi için el sanatlarına karşı ilgi de azdır. Milli kültür değerleri ve inanışları yönünden; ilçe genelindeki hüküm süren Sosyal ve Kültürel yapı hakimdir.

BAŞLICA GEÇİM KAYNAKLARI

Alan köyü halkının en önemli gelir kaynağı tarım ürünleri ve hayvancılık ise de bunlar halkın ihtiyacına yetecek derecede değildir. Bu nedenle halkından olan insanların çoğu gurbette çalışır. Geçim kaynaklarının azlığı; peşinden büyük şehirlere göç etmeyi getirmiştir.

BAŞLICA EKİLEN TARIM ÜRÜNLERİ

Mısır, Buğday, Yulaf, Arpa, Patates, Fasulye, Kabak ve Kara Lahana… Vb. Ürünleridir. Bu ürünlerden de tam verim alındığı söylenemez. Halk yaşam dengesini dışarıda işçilik yaparak kazandığı paralarla sağlar. Köy topraklarının % 60’ı ekili ve dikili alanlardır. Geriye kalan % 40’ı da orman ve çayırlık alanlar oluşturur. Topraklara genelde kıraç arazisidir. Bu nedenle verimsizdir. En fazla ekilen ürünü Mısır ve Buğdaydır. Verimi arttırmak için son yıllar da toprak tahlilleri yapılmaya ve iyi bir gübreleme çalışmalarına girilmiştir. Bu tür çalışmalardan olumlu sonuçlar alınmaya başlamıştır.

Tarım işlerinde kadın ve erkekler aynı işte çalışırlar. Kadınlar tarım çalışmalarının yanında ev işlerini de görürler. Hayvancılık ailelerin ihtiyacını ancak karşılayabilecek durumdadır. Yetiştirerek sattıkları hayvanların sayısı bir kaçı geçmez. Hayvansal ürünlerde ancak aile ihtiyacına yetecek derecede kısıtlıdır.Yem sorunu nedeniyle pek hayvancılık yapılmamaktadır.

Tarım ve hayvanla uğraşmanın dışında köyde başka iş sahaları yoktur. Halkın yarıdan Çoğu işsizdir. Bu yüzden iş bulabilmek için gurbete çıkmak zorundadırlar. El sanatlarından olan halıcılık köye son yıllarda girmiştir. İlk başta 15 aile bu işe başlamıştır ileride halıcılığın el sanatı olarak yaygın hale geleceği düşünülmektedir.

Köyde önceleri dericilik sanatı olduğu halde sönmüş durumdadır. Köyde marangoz atölyesi mevcuttur. Köy halkı para durumu; başta İstanbul, Ankara ve diğer şehirlerde lokanta, inşaat, kapıcılık gibi işlerde işçi olarak çalışmak sureti ile karşılanmaktadır.

KÖYÜN ÇÖZÜLECEK SORUNLARI

Alan köyünün çözüme kavuşturulması gerekli olan en önemli sorunlarını şöyle sıralamak mümkün,

• İlçe merkezi ile bağlantısını her an kuracağı sıhhatli bir karayolu yapımı.
• Mahallelerini köy merkezine bağlayan köy içi yollarının yapımı.
• İçme suyu şebekelerinin yapımı.
• Geçim kaynağı ortamları yaratma.
• Tarım ve hayvansal ürünlerin üretim ve artışını sağlayacak tedbirlerin alınması.

” KAYNAK: Tarihi – Sosyal – Kültürel ve Coğrafi Yönleriyle AKKUŞ Kitabı yazarı Ahmet Çelik.
Katkılarından dolayı kendisine teşekkür ederiz.”